upAr:- upAr

upAr ¦ (upa-√ f) P. (pf. 1. pl. -Arima/; aor. Subj. 2. du. -aratam; 1. pl. -arAma)
to go near to, RV. viii, 5, 13;
to hasten near (for help), RV. x, 40, 7;
to grieve, offend;
to err, make a mistake, RV. x, 164, 3; AV. :
Caus. See upArpya.